Het buurtschap Westernijkerk, net iets ten noorden gelegen van het dorp Marrum, werd in 1560 genoemd als een zelfstandige parochie in Ferwerderadeel, naast bijvoorbeeld ‘Federwert’ (Ferwerd) en ‘Mareheim’ (Marrum). Westernijkerk, met haar tegen het eind van de 13e eeuw gestichte en aan de Heilige Maagd Maria gewijde kerkje, was dus wel ooit een zelfstandige parochie met haar eigen pastoors, maar nooit een zelfstandige protestantse gemeente met een eigen predikant. Maar al veel eerder in 1431, geeft een heer Willem, pastoor te ‘Nyatzercka’, een getuigenis over het betalen van turf aan Jeppema voor het verwarmen van de kerk.
Kort na 1580 kwam er een duurzame, tot op de dag van vandaag voortdurende, combinatie tot stand met de Hervormde (inmiddels SOW) gemeente van Marrum. Tot in 1951 werden de wereldse goederen (pastoralia, bestaande uit landerijen) wel zelfstandig beheerd en moesten er ook een aantal ingezetenen uit Westernijkerk de functie als diaken bekleden in de kerkenraad.

Op het kerkhof van Westernijkerk werden en worden relatief weinig mensen begraven in vergelijk met dat te Marrum. In de grafregisters van Marrum staat met enige regelmaat vermeld ‘ingebracht vanuit Nijkerk’, waarmee dan het buurtschap Westernijkerk wordt aangeduid. Van vóór 1926 zijn er helaas geen gegevens meer aanwezig. Wel is bekend dat er in 1798 een grafherziening heeft plaats gevonden, waarbij een nieuw register werd gemaakt door Willem Koenraads Meister (schoolmeester te Marrum).

De namen van de overledenen zijn qua spelling letterlijk overgenomen zoals vermeld in het originele grafregister. Daardoor kan deze enigszins afwijken van de gestandaardiseerde spelling zoals die te vinden is in de BS gegevens van Tresoar. Bijvoorbeeld het gebruik van de y en ij (Greydanus of Greijdanus) werd door de ‘schrijvers’ met enige willekeur toegepast.

Op het kerkhof van Westernijkerk worden de hoofdnummers aangegeven op zowel de paaltjes naast het schelpenpad als op de kerkmuren. De ondernummers tellen vanaf de kerkmuur oplopend naar het pad. Let wel: op het kerkhof te Marrum tellen de ondernummers net andersom, namelijk oplopend van het pad naar de kerkmuur.

Andries Dijkstra