| Activiteiten |
LXVII.
Te Herbayum, in de Grietenye van Franekeradeel, gebeurde het op den 24 September 1785, dat Marten Abrahams Rinia, Schoolmeester en Dorpsrechter dier plaatze, des nademiddags, omtrent twee uuren, in ’t veld gaande, op eenigen afstand van zich een meisje ontdekte, het welke hy eenige oogenblikken daarna niet meer zag; waardoor hy op het denkbeeld geraakte, of niet misschien dit kind in ’t water mogte zyn gevallen. Dit vermoeden deedt hem met verhaasting naar zyn huis terug keeren, ten einde een polsstok te haalen, om over de slooten heen, zo veel te schielyker, die plaats te kunnen naderen. Hy kwam vervolgens ter plaatse, alwaar hy vermoedde dat het kind moest zyn ingevallen; doch ontdekte niets, en na eenigen tyd verlegen en zoekende heen en weder geloopen te hebben, zag hy eindelyk eenige borreling in het water van den Opvaart, zonder nochtans iets van het kind te ontdekken. Door de pryswaardige zucht tot behoud van zynen evenmensch aangespoord, sprong hy ter dier plaatse in ’t water, en was zo gelukkig van het kind boven te haalen, zonder evenwel eenig teken van leven er in te kunnen ontdekken: het aangezigt was paarsch en blaauw, opgezwollen, met veel schuim op den mond, en het ligchaam zeer slap. De liefderyke man stond zeer verlegen over deezen, zo het hem voorkwam, hoopeloozen toestand; doch tevens weetende, dat wel aangebragte hulp in zeer bedenkelyke omstandigheden, somwylen van een onverwagt gelukkig gevolg is, besloot hy het uiterste te beproeven, en hadt, na dat hy de Drenkeling naar des Vaders huis gedraagen, en geduurende byna een uur verwarmd en gewreeven hadt, het genoegen van zynen wensch voldaan, en het kind tekenen van leven te zien geeven. Het Meisje was zeven jaaren en vier maanden oud, geheeten Jetske Hayes, en een enig kind van Haye Ulbes, huisman onder Herbayum. Zy hadt denkelyk tien minuuten onder water gelegen. Haar toestand schynt zeer gevaarlyk geweest te zyn, dewyl zy des avonds ten half vezen uuren het eerste woord heef t gespro oken, doch tevens blyken gaf, van nog niet by haare kennis te zyn: zy vomeerde terzelver tyd sterk. De nach wierdt gedeeltelyk stil, gedeeltelyk in hevige benaauwdheden doorgebragt. Des morgen ten zes uuren, begon zy wederom te spreeken, nadat ze andermaal sterk gevomeerd hadt, herstelde vervolgens volkomen, en bleef zedert welvaarende.
De liefderyke daad van Marten Abrahams Rinia, is, volgens zyne keuze, met de zilveren Gedenkpenning, en de rest der uitgeloofde prys in geld, bekroond geworden.
Bron: books.google.fr, Historie en gedenkschriften van de MAATSCHAPPY, tot redding van DRENKELINGEN. Opgerecht binnen Amsterdam. MDCCLXVII. Derde deel, eerste stuk. |
1742 - 1808 (66 jaar)
